|
|
Solara's |
|
Vertaald door Brigitta Bos
Velen van ons voelden dat de Activering van de Vierde Poort de meest krachtige zou zijn die we hadden meegemaakt sinds de originele Opening van de Doorgang van de 11:11 in januari 1992, en dat was het ook. Het was oneindig veel krachtiger en veel al-omvattender dan zelfs ik me kon inbeelden en het gaat nog steeds door. Wanneer we een van de Poorten van de 11:11 activeren bij de Hoofdcylinder, is het een erg reëele ervaring. We komen in een staat van Supranormale Realiteit. We zien en ervaren dingen die niet vaak op deze planeet voorkomen. We creëeren een ruimte van heiligheid en schoonheid, wat veel verder is dan onze aardse ervaring. Het is een grondige onderdompeling in de Grotere Realiteit, wat onze wezens op een diep cellulair niveau transformeert en eeuwig binnen ons zal leven. We zijn veel verder uitgestrekt dan onze vorige grenzen. We zijn zo reëel en waar geworden. We hebben onze harten geopend in nieuwe diepten van liefde en zijn zo onmogelijk ONEINDIG geworden. Toen het donker werd verhuisden we onze ceremonie binnen onze grote cirkel. Buiten de cirkel was een altijd wisselende serie van Wachters, die altijd de energie voor ons vasthielden. Wachters bleven in positie gedurende de lange nacht die volgde. Tegen de ochtend hadden we bijna allemaal een keer als Wachter gefungeerd. Het is een verbazingwekkende ervaring, want, wat er ook binnen de cirkel gebeurt, de Wachters zijn altijd omvangrijker dan dat. Het is een grote gelegenheid om via onze fysieke lichamen ongelooflijk geweldige en krachtige energieën te verankeren. Om ongeveer 12:11 in de morgen, wat de tijd was van de Algehele Zonsverduistering in Cornwall om 11:11 ‘s morgens, begonnen we de Dans van de Gouden Leeuw te doen. We wisten dat dít de dans was die de 4e Poort zou activeren. Nou, onze eerste poging was een totale ramp! Veel van ons waren tegen dit moment erg moe en we konden de energie, die nodig was om de Gouden Leeuwen volledig te belichamen, er gewoon niet doorheen krijgen en de ingewikkeldheid van deze uitdagende dans volgen. Dus we probeerden het keer op keer. Elke keer voelden we dat we geen energie hadden om door te gaan, maar we hadden het wel. Er was eigenlijk geen keus; we moesten deze dans doen als de 4e Poort geactiveerd moest worden. Gedurende onze vele pogingen om deze Leeuwendans te doen, begon ons Eénwezen te fragmenteren. Een golf van afscheiding wastte over ons heen. De Grotere Liefde, wat ons samengehouden had, was verdwenen. Sommige mensen bekritiseerden degenen die de dans niet op de juiste manier konden doen. Velen voelden zich gefrustreerd. Het is een ontzettende uitdaging om zoiets als de Leeuwendans te doen wanneer je moe bent. Voor deze dans moet je hele wezen aanwezig zijn. We moeten de erg machtige Gouden Leeuwen belichamen, wiens elke stap zegt, “Ik ben Eén met alles”. Tegelijkertijd stralen de Leeuwen de Grotere Liefde uit. Hun wezens zijn als krachtige, stralende Zonnen van Liefde. En als iemand nog steeds restanten heeft van een gebrek aan zelfverzekerdheid of zelfwaardigheid, of zichzelf niet geheel verankerd heeft in z’n fysieke lichaam, dan zal deze dans je dwingen dit te doen of anders kun je niet dansen. Maar als je het tóch kunt dansen, dan zal je een massale genezing en doorbraak ervaren. Ik was compleet uitgeput en een deel van me wilde gewoon op het zand gaan liggen en in slaap vallen. Maar ik wist dat we door moesten gaan, dat we nu meesterschap moesten krijgen over de Leeuwendans of anders zou onze ceremonie zinloos zijn. Dit was het kritische moment van de Activering van de 4e Poort. Toen, opeens, had ik het! De dansers verzamelden zich en ik legde uit dat het perfect was dat we nog geen meesterschap hadden over deze dans, dat dit het geboorteproces was wat vaak vies en moeilijk is. Ik wist dat iedereen die aanwezig was in staat was de dans te doen, maar ik gaf ze de gelegenheid om zonder blaam eruit te stappen, als ze voelden dat ze het niet konden. Niemand verliet de dans.... . We sleurden onszelf van de grond en met een krachtige vertoning van moed een toewijding begonnen we de Leeuwendans wederom. Gedurende deze tijd begonnen onze geliefde Wachters, die geruimte tijd niet afgelost waren, ontzettend omvangrijk te worden. We konden voelen dat ze de heiligheid van onze dans vasthielden en ons sterkte als nooit tevoren toezonden. We konden ook de kracht voelen die voortkwam uit de honderden 11:11 Ankergroepen wereldwijd. De Gouden Leeuwen kwamen tot leven! Elk van ons werd een prachtige Gouden Leeuw, vol trots onze lichamen bewonend, met elke krachtige stap verklarend dat we Eén zijn met alles, de Grotere Liefde uitstralend. Het was werkelijk schitterend. Onze dans was een triomfantelijke mars voorwaarts naar een geheel nieuw territorium, de paden naar onze Nieuwe Levens schoonmakend. Het was een moment van pure grootheid wat de Activering van de 4e Poort van de 11:11 signaleerde. Het was een moment wat ik nooit van m’n leven zal vergeten... Wat er gedurende deze dans gebeurde binnen onze individuele wezens, binnen ons glorierijke Hoofdcylinder Eénwezen, binnen ons grotere Eénwezen geformeerd door de wereldwijde 11:11 Ankergroepen en binnen het Eénwezen van de gehele universum, is in onze cellen gebrand en zal eeuwig met ons zijn. Het was zo verbazingwekend reëel en waar.... Na de Dans van de Gouden Leeuw voelde alles anders aan. De 4e Poort was geopend en geactiveerd.
De hele nacht door waren we gezegend met een buitengewoon heldere sterrenhemel die zich helemaal naar de verre horizon uitstrekte; de sterren bijna in de oceaan doen vallen. Er waren ook talloze vallende sterren die soms recht naar beneden vielen op onze dansen. En we zagen een paar heldere vuurballen in de lucht die naar boven schoten. Nu voelde de lucht anders aan. Er was iets open gegaan en weer op één lijn gebracht. De Aarde voelde ook veranderd aan. Ook daar was iets verschoven. Maar de grootste verandering had plaatsgevonden op Ground Zero van de Vierde Poort, het centrum van de “Antarion Conversion”. Dit zat recht in de kern van onze eigen wezens! De 4e Poort was de eerste 11:11 Poort die direct in de cellen en DNA van onze eigen wezens plaatsvondt. Daarom zijn we er zo grondig door beïnvloedt. Het had een krachtige invloed op ons op een kern, cellulair niveau, wat ons deed voortstuwen in een diepere onderdompeling in de Grotere Realiteit.
Gedurende onze lange nacht op het
gezegende atol Tetiaroa, werden we bijgewoond door wezens uit talloze
rijken. Velen van ons hadden visioenen en hallucinaties van andere wezens
die met ons meededen. Sommige van deze wezens waren de klassieke Polynesiërs
met getatoeëerde gezichten en lichamen, anderen kwamen van talrijke
sterre- en natuurrijken, parallelwerelden en dimensies. Ze dansten met
ons de hele nacht. Veel van de wezens van talrijke werelden wilden met ons meedoen. Ik moet toegeven dat er momenten waren dat dit een beetje zenuwwekkend was. Tijden wanneer het landschap ook totaal veranderde. Maar toch, door de hele ceremonie heen, was er een gevoel van zuiverheid en veiligheid. Er was een heiligheid en een zoetheid aan de gehele nacht, wat ons liet weten dat alles zo was als het moest zijn. Dit werd ook mogelijk gemaakt omdat we ons Eénwezen liefhadden en vertrouwden. We hadden een sterke Hoofdcylindergroep gevormd en voelden de aanwezigheid zo sterk van diegenen die zich met ons éénlijnig maakten als 11:11 Ankers wereldwijd. We waren ons er erg van bewust dat onze kleine groep op het kleine atol Tetiaroa de delicate punt was van een enorme ronddraaiende top, wat als taak had om de hele planeet in een plek van zuiverheid en balans te houden gedurende de radicale energie van de Zonsverduistering aan de andere kant van de wereld.
In de laatste momenten van de nacht dansten we de Aarde-Sterredans. Dit was een opperste uitdaging omdat we allemaal ontzettend moe waren. Maar nogmaals kwam ons Eénwezen door. Het was een krachtige dans en de eerste keer dat we ooit deze dans ‘s nachts voor de sterren deden. ‘s Morgens, toen de zon opkwam op een gloednieuwe dag en een gloednieuw Leven, voltooiden we onze ceremonie met de prachtige Dans van de Vier Elementen. De dansers droegen pareo’s met heldere motieven in de kleuren van hun elementen, en het was simpelweg fantastisch. Ons evolutionaire doolhof was moeiteloos hersamengesteld. We kwamen nooit op een idee voor een goed einde voor deze dans. We lieten de dansers gewoon samenkomen in een grote cirkel met golvende regenboogvaandels in de vier richtingen. Nu realiseer ik me dat het laatste deel van deze dans gedurende de Activering van de Vijfde Poort voltooid zal worden. En, natuurlijk, het Vijfde Element zal de Grotere Liefde zijn! Na onze heilige plek liefdevol verlaten te hebben, gingen we terug naar het Tetiaroa Hotel voor ontbijt en genoten een wonderbaarlijke terugreis naar het eiland Tahiti op de Va’a Rahi. We waren moe, maar verrukt. Stilletjes verblijdt en grondig getransformeerd. Ik had gehoopt om onze ceremonie met nog een Dans van de Gouden Leeuw te beëindigen, omdat de Leeuwen aan het eind van deze dans een cirkel vormen en naar buiten dansen als een enorme zon. Maar er was niet genoeg tijd geweest om dit te doen. Dit was een teleurstelling voor me, totdat ik me realiseerde dat ons vertrek van Tahiti het laatste deel van de Leeuwendans was. We marcheerden naar buiten, ons Eénwezen over de hele planeet uitstrekende. De Activering van de Vierde Poort
gaat nog steeds door. Ons Eénwezen is levendiger dan het ooit is
geweest. Er is een nieuw gevoel van toegenomen Eenheid, van wederzijdse
ondersteuning, van omhelsd worden in de enormiteit van onze Grotere Liefde.
Er is het gevoel dat we samen iets spectaculairs gaan doen. Dat we naar
onze Nieuwe Levens gaan en een Nieuwe Wereld creëeren.
|