DE HOOFDCYLINDER VAN DE DERDE POORT Glasshouse Mountains, Australië |
|
Activering van de Derde Poort: #3, 7-12 oktober 1997 Hoofdcylinder: The Glasshouse
Mountains, |
|
Een
rapportage door Solara
Vertaald door Brigitta Bos |
|
Ik kwam de laaste dag van september aan in Australië, zodat ik een hele week had om de laatste Activering van de 3e Poort voor te bereiden. In een wat gewijzigde staat - door niet te hebben geslapen, teveel vliegtuigen en veel te veel binnenvluchtse films - mistte ik mijn vlucht van Sydney naar Brisbane en werd op de volgende vlucht geplaatst. In Brisbane aankomende, met geen besef van wat voor dag het was of dat het nu echt dag of nacht was, wierp ik mezelf in de dichtstbijzijnde taxi en reed naar mijn hotel. Op weg in het centrum van Brisbane, keek ik uit het raam en zag een enorm gebouw met een ontzettend groot, lichtgevende 11:11 erop. “Ik ben zeker aan het dromen” dacht ik, of anders is Australië heel wat meer bewust dan ik dacht. Toen nam mijn logische kant het over en keek ik op mijn horloge. En zeer zeker, het was 11:11. Ik was compleet verbaasd en wist zonder twijfel dat dit een ongelooflijke Activering van de Derde Poort zou worden! De volgende morgen haalde mijn
vriendin Solara Itara me op en reed me snel naar Maleny. Er was veel te
doen. Eerst moest ik van mijn jetlag bijkomen en mezelf aan het functioneren
zien te krijgen in Australische tijd. Dit proces neemt me altijd een paar
dagen. Gelukkig, dankzij het feit dat Australië 7 uur achter was
en een dag vooruit van mijn Montana tijdzône, betekende dit dat
ik vroeg wakker kon worden. ERG VROEG, bijvoorbeeld 2 uur ‘s morgens
die dag, en dan nog steeds voelen alsof ik aan het uitslapen was. Omdat ik verbleef
in het Tranquil Park Resort buiten Maleny in dezelfde kamer waar ik gedurende
de hele Activering zou zijn, had ik veel tijd om mezelf comfortabel te
maken, mijn kleren te strijken, mijn kamer te decoreren, en, het allerbelangrijkst,
me met de spectaculaire Glasshouse Mountains één te voelen.
Het hotel is gelegen op de rand van een richel die over de Glasshouse
Mountains uitkijkt en mijn kamer had een muur van ramen die op dit prachtige
uitzicht keek! Ik kon in bed liggen en de mystieke bergpieken door golvende linten van de vroege ochtendmist zien oprijzen, en dan terug zien verdwijnen in het Onzichtbare. Ik kon ze zien schitteren in het maanlicht en schoongewassen zien worden door sprankelende regen. Ik voelde me als een Stille Wachter ver boven de planeet, ozo stil de bergen observerend voor de kleinste nuance. Wachtend op een signaal, een boodschap, een hint van de Grotere Liefde die spoedig geboren zou worden. Binnen een paar dagen van deze
solitaire observaties - mijn totale focus op de Glasshouse pieken -, kon
ik een verschuiving in de subtiele energieën voelen. Er was een versnelling,
een subtiele activiteit, en ik kon een delicate spiraalbeweging voelen
boven de locatie van onze ceremonie in het hart van de Glasshouse. Sinds dat moment had ik het gebied
doorzocht voor een alternatieve locatie, maar wist dat er geen zou zijn,
dat we de juiste plaats al gevonden hadden. Nou, ik heb dat geprobeerd, maar
er was gewoon geen andere plek. Dit is waar de ceremonie gehouden wilde
worden. Het had echt niets te maken met mijn persoonlijke voorkeur. Gedurende
de volgende paar maanden konden we nog steeds geen toestemming krijgen
van de Egyptische autoriteiten om die locatie te gebruiken. Tegen de tijd
dat we in Egypte aankwamen in januari 1992, was mijn toerbedrijf in een
complete paniekstaat en vertelde mij dat ik een andere locatie MOEST vinden. Dus ik was niet ontmoedigd door mijn aanvankelijke mislukking om toestemming te krijgen voor onze locatie in de Glasshouse Mountains. Ik wist dat er een wonder zou komen. Twee dagen later bood een vrouw, die mijn workshop van februari in Maleney had bijgewoond, aan om me rond te rijden in de Glasshouse. Het bleek dat Barbara de landeigenaren kende en toestemming werd graag gegeven! Op een morgen werd ik om ongeveer 4:00 wakker en voelde dat ik in een staat van gratie verkeerde. Openbaring na openbaring stroomden binnen en ik ervaarde een goddelijke openbaring van dieper bewustzijn. Ik zag dat scheurtjes zich geopend hadden in de Tussenruimten. En dat deze diepe spleten een ontzettende verandering creëerden. De verkalking van dualiteit was losgekomen en niets was begrensd door z’n vorige bepalingen. Er kon nu van alles gebeuren! Die ochtend schreef ik wat ik kon over mijn ervaringen, en als je het wilt lezen, hier is het: DE SCHEURTJES IN DE TUSSENRUIMTEN. |
|
|