KALA
SARA.... Het begon allemaal op een dag dat een handvol Wezens van over de hele planeet samenkwam in een kleine ruimte op een Groot Eiland in het midden van de oceaan. Ik keek om me heen naar iedereen’s mooie gezichten. Sommigen wisten precies waarom ze waren gekomen en straalden van verwachting. Anderen hadden geen idee waarom ze zich geroepen hadden gevoeld naar deze bijeenkomst te komen en straalden een bezorgde nieuwsgierigheid uit. Maar ongeacht wat hen bracht, ik wist meteen dat dit een hele krachtige, liefhebbende kerngroep zou zijn en was opgetogen te midden van iedereen te zijn.
We kwamen elke dag, de hele dag, samen, leerden de dansen en over elkaar. Elke dag oefenden we groter te zijn dan ons gewone zelf, onszelf complex verwevend totdat er geen afgescheidenheid meer was. Elk van ons definieerde waar deze poort van persoonlijke vrijheid om draaide en hoe het zou uitwerken in onze levens, zowel als EénZijn en als individu.
Er waren vele wijzigingen in de groep gedurende de week. Sommigen vertrokken, anderen kwamen. Er waren hoge hoogtepunten en diepe dieptepunten. Iedereen nam zijn/haar beurt om te breken of te veranderen alleen maar om zich zelfs helderder te openen en tevoorschijn te komen. De liefde en support was onvoorwaardelijk en de Eén werd dieper. Zelfs tijdens onze pauzes, velen bleven op tot in de vroege uurtjes om samen te zijn, niet bereid iets te missen van onze kostbare tijd samen, wat vaak fysieke uitputting veroorzaakte. (Dank God / dess voor koffie!)
In wat maanden leken en tegelijkertijd een moment was de dag van de activering daar! We stonden op voor zonsopkomst om naar het zuidelijke eind van het Eiland te rijden naar een heel aangename, lieflijke vallei. Bergen troonden majestueus, met bomen rondom onze zachte grascirkel. Vogels, vlinders, libelles, bijen en andere schepsels cirkelden rond. Verbazingwekkend genoeg waren er geen muggen! De dag begon zonnig, maar al snel waren we omhelsd door een warme wolkendeken, briesjes hielden ons fris en de lichtste nevel van regen deelde de liefde van de hemel.
We begonnen de ceremonie door door de poorten van initiatie te gaan, de ankergroepen aan te roepen, die waren samengekomen over de hele planeet en eerden onze wachters, die kwamen, van ik weet niet precies waar. Er was een chant en dans om Pele te eren. Het dansen begon en de tijd verdween. Ik kan me niet meer herinneren welke dans wanneer was en de dag vloog voorbij in een uur. Alles stroomde zo gemakkelijk! Dit was een aangename poort om te activeren. De energie was helder. Ik kon de bomen met ons zien dansen, de bergen horen zingen en voelde meer Liefde dan mijn lichaam kon bevatten.
Terugkijkend, was de Grotere Centrale Zonnedans voor mij het hoogtepunt van de ceremonie. Ik was deel van het insertiepunt in het centrum. Met elke cyclus van de dans werden de energieën sterker, net als wij. Ik had die dans de hele dag kunnen doen. Ik hoorde later dat de zon doorbrak, maar wij waren al zo helder dat ik het niet eens merkte. (Ik realiseerde me ook dat tijdens deze dans mijn angst verdween. Ik voel nu vrijheid die ik nooit tevoren had en kijk er naar uit naar buiten te treden en mijn grotere waarheid te leven.)
De volgende dag zag iedereen er helder en tegelijkertijd uitgeput uit. We kwamen samen om verhalen en ervaringen te delen. Iedereen was getransformeerd. Ik moest na de ochtendsessie huiswaarts vertrekken, wat ik bijna moeilijk vond. Ik ben nog steeds daar met iedereen, liefhebbend en stralend en met hen dansend. Dank aan allen die deel waren. Het was werkelijk een eer en ik kijk uit naar de volgende activering.
INDIGO: (na thuiskomst) .... De Leeuwen zijn gearriveerd in Pittsburgh!
Tijdens de eerste week dat ik terug was in Pennsylvania, vond ik mezelf elke nacht in de danscirkel, nog steeds dansend met de Hoofdcilindergroep. Dit weekend legde ik een labyrint in eikels als deel van een bezoek van Tibetaanse Monniken aan Pittsburgh om een zandmandala te maken. Het lijkt in verbinding te staan met de 5e Poort, omdat de intentie van het labyrint persoonlijke vrijheid en verschijning, mededogen en niet-oordelen is. De energie schijnt dit keer een beetje langer te blijven, hoewel ik het kan voelen bewegen.
ALIX.....
Diepste dankbaarheid aan jou Solara voor zo heel veel. Ik dank je dat je me in de stralenbundel hield om me naar de 5e poort te krijgen. Ik dank je voor je toewijding aan de 11:11, je kracht en moed en liefde en kennis van de Een, wat me hielp in het vinden en in het worden van wie ik echt ben door het niet voeden van het leven van mijn illusies en afgescheidenheid... mijn nood voor goedkeuring, aandacht, complimenten, speciaal zijn, liefde, mijn angsten te falen, mijn onzekerheden.
Wow, ik dacht dat dezen allang uit mijn wezen waren verdwenen en zoals ik het nu zie, was ik alleen een meester geworden binnen de dualiteit en in mijn eenzaamheid, in het bij me houden van de stralenbundel, mezelf en ik. Samenkomend in deze groep in het EénZijn bracht me naar een ander niveau van overgave en waarheid hiervan, zoveel dieper naar binnen tot de kern, misschien naar die hele tijd van afgescheidenheid hier op aarde, het gevoel van verlies van ons EénZijn en de oordelen over mezelf als onwaardig, een mislukking, het verlangen naar vereniging na zo alleen voelen. Dit alles wat zich uitspeelde in mijn acties en gedachten van onzekerheid. Ik zie hoe ik dit bij tijd en wijle, tijdens onze tijd samen, projecteerde. Dat ik de werkelijkheid ontving die ik projecteerde, speciaal naar en van jou, want jij bent het deel van mij waar ik het meest naar verlangde, dat ik benijdde als afgescheiden van mezelf, dat ik zo misde, dat ik zo graag wilde zijn, dat ik veroordeelde vanuit oordelen over mezelf en het spijt me. Het spijt me dat ik niet in staat was mezelf volledig in mijn puurheid en waarheid te houden, voor jou, voor ons EénZijn gedurende meer momenten tijdens onze dagen samen. En, ik zie dat de energieën zowel reinigend als oprijzend waren, en woaah, had ik nog wat los te laten. Het ene moment dacht ik dat ik er was, dat ik echt en waar was en het volgende moment teruggeworpen voor nog meer verfijning.
Ik ben nog steeds aan het verfijnen en zoals tijdens onze laatste dag samen, dacht ik voor de eerste keer aan mijn levensomstandigheden terug hier. Ik voelde overweldigd, viel dromerig terug in drama en tegelijkertijd wetend dat het niet waar was, dat de ervaringen die we samen hadden echt zijn, de waarheid dat ik vond dat Ik Ben, Ons EénZijn. Ik was Atlas, voelde mezelf in de waarheid van alles, een nachtmerrie die ik had gecreëerd en mezelf aan verbonden vanuit mijn gevoelens van afgescheidenheid en beperkingen. En mijn verantwoordelijkheid nu naar mezelf, naar de Eén is het vasthouden en meenemen van deze nieuwe energieën van de 5e poort, mijn nieuwe verschijnende zelf en door te lopen als een Gouden Gevleugelde Leeuw en mijn misleidende nachtmerrie te transformeren naar mijn ware nieuwe leven, de Grotere Realiteit.
Ik ben thuis en diep van binnen koester ik alles dat was en is gekomen van deze activering, proberend te zien / voelen om mijn pad schoon te vegen van hier en naar mijn nieuwe leven. Ik ben zo dankbaar om Omashar’s muziek nu bij me te hebben, iets fysieks vanaf Hawaii, me helpend om de waarheid van wat echt is vast te houden, terwijl ik mijn persoonlijke vrijheid vind en voortbeweeg buiten mijn kaders.
Ik voel me zo geroepen van binnenin mezelf, de Eén, om je te ondersteunen in je verantwoordelijkheid, toewijding en in de Eén Liefde, bij het openen van poorten en het brengen van de toegangspoort van de 11:11 naar zijn finale sluiting. Ik heb zolang in stilte gediend en het is tijd voor mijn onthullingsfeestje. En is er een betere manier voor mij persoonlijk dan te dansen, de dansen te leren, ze te worden en samen met mijn stem (een deel van mijn pad als leraar/heler in dit leven) anderen te helpen in het tot leven brengen en verankeren van de Grotere Realiteit, Eenheid in henzelf en deze wereld. Hoe ontzettend leuk is het voor me om op deze manier te dienen, een sleutel naar een deel van mijn nieuwe leven. Ja, het was hard werken aan alles dat van binnen onder mijn aandacht werd gebracht door de energie van de dansen, maar Ooooohhhh, Aaaaahhhhh! Ik wil helpen op elke mogelijke manier die je nu nodig hebt, helpen om je last van verantwoordelijkheid en zorgdrager, die je al die jaren op je hebt genomen, lichter te maken. Alles. Is er iets anders dat ik nu kan doen?
Dank je Solara for het delen en zijn van je grootsheid.
PAUL
(RA*MA*LAR)..... (aan
Solara)
Diepste erkenning en dankbaarheid van mij (en alle deelnemende individuën ter wereld) voor je Hercules-achtige inspanning voor de Vijfde Poort. Louter woorden van dank schijnen niet genoeg te zijn in mijn boek en hoewel ik weet dat je niet al die energie expandeerde, initiatief en toewijding om daarvoor lofbetuigingen en beloningen (emotioneel, fiscaal of anders) te krijgen, de Wet van Karma zorgt ervoor dat toewijding zoals de jouwe altijd beloond wordt. Je bent een opmerkelijke leider, een waardige aanwezigheid en een opmerkzaam / bekoorlijk menselijk wezen, pauze!
ANTION.....
Namens Elandra en mezelf wil ik je bedanken voor de eer ons uit te nodigen voor de 5e Poortactivering. Vanaf het moment dat we werden opgehaald op het vliegveld, totdat we vertrokken op zaterdagavond, werden we verwend met het uiterste respect en de gastvrijheid.
Ik weet dat het toestaan om ons later te laten instappen tijdens een Hoofdcilinder was een afwijking van je normale manier van doen en ik wil je daarvoor erkennen. Als we op enigerlei wijze de energie hebben verstoord, zou ik daarvoor mijn verontschuldigingen willen aanbieden.
Er waren momenten op zaterdag van zulke onvoorstelbare schoonheid en kracht dat we allebei diep ontroerd waren. Je bent een stralend wezen van grote schoonheid, liefde en licht. Het was een voorrecht te zien wat jij het best doet.
MARCO
& MAYA: (Guardians)..... Aloha! Wij zijn heel dankbaar voor het voorrecht aan de 5e Poortactivering te hebben deelgenomen als Wachters. Onderweg naar onze locatie, vanuit Hilo, waren we getuige van een reusachtige Wachter, gemaakt van witte mist, verschijnend van de top van Mauna Loa. Het wezen was aanwezig gedurende ongeveer 30 minuten en loste daarna op in dunnen lucht. Mede-deelnemer zijn in de energie, opgewekt door de binnenste en buitenste cirkels was inderdaad een unieke ervaring. Mahalo ihi. Marco & Maya.