Het heeft me veel tijd gekost de woorden te vinden om te beschrijven wat er gebeurd is tijdens de 6e Poortactivering. Dit voorname Middenpunt van de Toegangspoort van de 11:11 heeft alles binnenstebuiten gekeerd. De nieuwe visie van de 11:11 is onthuld. De 11:11-Toegangspoort is verschoven van de resonantie van 11 naar die van 22. De vertakkingen hiervan zijn enorm en rijken ver...
Mijn persoonlijke reis naar de 6e Poort begon vrijwel direct na de 5e Poortactivering in oktober 2002. Diversen van ons hadden het gevoel dat de volgende Activering zou moeten gaan plaatsvinden in County Kerry, Ierland. Op dat moment had ik het gevoel dat de 6e Poort het volgende jaar zou zijn. In maart 2003 reisden Kalasara en ik naar Ierland, Engeland en Wales om de plaats te vinden voor de 6e Poort. In Ierland werden we naar het Dingle schiereiland geleid, waar we een immens mystiek eiland vonden dat sterk naar ons wenkte. We konden er in die tijd van het jaar niet naartoe, maar we konden er het uitvoeren van de Heilige Dansen al voor ons zien.
Onze reis bracht ons ook naar de Heuvel van Tara en verder naar Wales en Stonehenge. Toen we een grote verwantschap voelden met de eigenaren van een retreatcentrum in Wales, besloten we de 6e Poort naar Wales te verplaatsen. De beslissing werd niet licht genomen, omdat we heen en weer werden geslingerd tussen het Dingle schiereiland en de oude bergen van Wales. We probeerden zelfs een manier te vinden om tijdens onze voorbereidingsweek heen en weer te reizen tussen deze twee punten, maar konden het niet voor elkaar krijgen.
Zodra we weer thuis waren op onze respectievelijke eilanden in Hawaii, werd me verteld dat ik mijn huurhuis binnen enkele maanden diende te verlaten, precies zo rond de tijd van onze voorgestelde 6e Poortactivering. Ik was aan het overdenken wat dit betekende en probeerde een manier te vinden om te verhuizen en toch de immense hoeveelheid werk nodig voor een Activering te kunnen doen. Uiteindelijk, voor de eerste keer ooit, annuleerde ik de 6e Poortactivering en verplaatste het naar het volgende jaar, 2004. Dit vroeg om een beetje moed van mijn kant, omdat zich al mensen hadden aangemeld en een enkeling zijn vliegticket al had geboekt.
Echter, ik realiseerde vlot de perfectie van deze situatie en hoe mijn persoonlijke noodzaak te verhuizen eigenlijk onderdeel was van het proces om de 6e Poort in zijn juiste tijdpad te brengen. Altijd ben ik ervan onder de indruk hoe de 11:11 de leiding heeft in wanneer en waar zijn Activeringen willen zijn en mijn uiterlijke omstandigheden manipuleert totdat ik het juist heb.
Zodra we het Groene Licht Jaar van 2004 binnentraden, was het duidelijk waarom de 6e Poort was herschikt. Dit was duidelijk de juiste timing en geen van ons zou het voorgaande jaar klaar geweest zijn voor de sprong naar het nieuwe niveau van EénZijn, waar de 6e Poort om draait. En als wij er in ons eigen bewustzijn niet geweest waren, dan had de 11:11 zichzelf nooit binnenstebuiten kunnen keren, wat het beslist deed!
Met het naderen van de 6e Poortactivering rees mijn werklast tot een bijna onmogelijk niveau. Ik herinnerde me dat ik bij de 5e Poort om hulp met mijn werk vroeg en hoewel er enkele hulpaanbiedingen kwamen, was er niets concreet en echt. Dus daar was ik weer, 20 uren per dag werkend, met het gevoel dat ik persoonlijk de 11:11 droeg en me afvragend waarom dat zo was. Ik wist dat dit niet de manier is, waarop het zou moeten zijn en keek lang en diep naar hoe dit patroon te veranderen. Ik overwoog zelfs de 11:11-Activeringen te laten vallen, maar ik wist dat het mijn gekozen bestemming was en dat ik het niet kon als ik eerlijk naar mezelf wilde zijn.
In mei arriveerden Elara en ik in Dingle, een week eerder om alle last minute voorbereidingen te maken. Zodra we arriveerden, kreeg ik direct een enorme tandontsteking. Ik vond een fantastische vrouwelijke tandarts die me sterke antibiotica gaf en zei dat de tand beslist midden volgende week getrokken zou moeten worden.
We bezochten ook ons mystieke eiland, dat zelfs prachtiger was dan we konden voorstellen, maar kregen ook het gevoel dat, omdat het zo ongerept en beschermd was, dat het niet mogelijk zou zijn de fysieke Activering hier te doen. Dit maakte het noodzakelijk om op het laatste moment een alternatieve locatie te vinden, wat lukte. Feitelijk vonden Omashar en Elara het verborgen veld, gelegen hoog aan de rand van een klif en wisten dat het klopte.
Onze volgende taak was het vinden van de eigenaar en toestemming te krijgen, dus nam Omashar me mee naar de nieuwe plek. Toen we het veld verlieten, zagen we dat een woedende boer met een kudde enorme koeien bij het hek stond te wachten, dat wij hadden geblokkeerd met onze huurauto. Omashar rende om de auto te verplaatsen. Ik was te ver weg om te rennen en ineens kwam de hele kudde recht op me af. Ik bleef dicht bij de rotsmuur voor het geval ik er overheen zou moeten springen.
Toen ik eindelijk de Poort bereikte, ontmoette ik de vrouw die de eigenaar van de velden was, een erg aardige Ierse vrouw. Na een vriendelijk praatje, legde ik uit wat we wilden doen en vroeg toestemming om haar veld te gebruiken en de toestemming werd vriendelijk gegeven.
De hele week lang waren er mensen die eerder arriveerden. Het was zo leuk om ons EénZijn constant uit te breiden. Een aspect van de 11:11-Hoofdcilinders is dat ze bestaan in het Tijdloze. Dit betekent dat ze continu doorgaan... Ze zijn tijdloos en zonder einde. Dus we waren nog steeds aan het dansen bij de Great Pyramids in Egypte en in de Glasshouse Mountains in Australië en in de Pululahua Krater in Ecuador. De anderen zien, die we jaren niet gezien hebben of soms zelfs nooit eerder ontmoet hebben, voelde alsof we altijd met elkaar in contact waren geweest. Er was geen gevoel van separatie, hoewel er met sommige mensen de verbazing en waardering was voor hoe open en vrij ze waren geworden.
Op onze eerste ochtend, tijdens de introductiesessie, werd het onmiddellijk duidelijk dat we een heel sterke en gevorderde Hoofdcilindergroep hadden. 54 schitterende mensen waren gekomen uit 22 landen! Ik was hierdoor diep geraakt, omdat ik goed weet dat de reis naar een Hoofdcilinder niet altijd een makkelijke is. Het vergt enorme moed en toewijding, nog afgezien van het financiële aspect.
Tegen het midden van onze middagsessie op de eerste dag, realiseerde ik me dat we al een lange reis gemaakt hadden en dat het voor iedereen die later zou arriveren erg moeilijk zou worden om aan te haken. We waren nog nooit eerder zo hard gegaan, maar dit was dan ook een behoorlijk indrukwekkende groep mensen.
De week ging voorbij in een soort waas. We oefenden de Heilige Dansen, we versmolten dieper en dieper in EénZijn. Als je kijkt naar de 6e Poort Foto's, zul je ons versmelten tot EénZijn op veel van de foto’s zien. Er is een natuurlijk tegen elkaar leunen, een in elkaar overgaan van onze energieën, dat echt opvallend is. En het tot leven komen van ons EénZijn bracht alles wat we deden naar een totaal nieuw niveau.
Temidden van dat alles, werd mijn tand getrokken. Ik miste twee sessies, wat nog niet eerder gebeurd was. Ziek zijn hield me rustiger dan anders. Gewoonlijk vind ik het heerlijk om mijn avonden met iedereen door te brengen, maar dit keer ging ik rechtstreeks naar mijn kamer na de avondsessies. Tegen vijf uur in de ochtend stond ik elke dag op om de Ankerlijst bij te werken op het internet en te proberen de e-mails te beantwoorden en Surf Updates te schrijven.
Maandenlang wist ik al dat ik iets speciaals wilde doen tijdens deze Hoofdcilinder, om ons EénZijn te activeren in alle landen van de wereld. Iemand had zelfs een lijst voor me samengesteld van alle landen, waarvan nu kleine kaartjes werden gemaakt, één voor elk land. We voegden zelfs enkele onofficiële landen toe, die landen zouden moeten zijn of die energetisch gezien landen zijn, zoals Tahiti, Tibet, Palestina, Kashmir en diverse anderen. Ik wist niet wanneer of wat te doen, maar had de kaartjes altijd bij de hand voor het geval het juiste moment daar was. En dat gebeurde de dag voor de Activeringsceremonie, kort na het afronden van onze ochtendsessie, terwijl we zouden gaan lunchen.
Het begon heel onschuldig toen we onze enorme Ankergroep Wereldkaart midden op de grond legden en er omheen liepen, alle Ankergroepen erend. Ineens was het moment van het activeren van ons EénZijn in alle landen daar! Ik greep de stapel kaartjes en begon. De volgende anderhalf uur waren zo krachtig; we noemden de naam van elk land in zoveel mogelijk talen. We riepen ons EénZijn daar aan te activeren. Iedereen hield zijn aandacht erbij; ik heb niemand zien weglopen om te gaan lunchen. Dit was het moment, waarop velen van ons voelden dat de 6e Poortactivering officieel begonnen was.. .
De
6e Poort Hoofdcilinder vervolgd: